یاران ملکوت

یا اَسْمَعَ السّامِعِینَ، یا اَبْصَرَ النّاظِرِینَ ، وَ یا اَسْرَعَ الْحاسِبِینَ ، وَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمِینَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد السّادَةِ الْمَیامِینَ، وَ اَسْئَلُکَ اللّهُمَّ حاجَتِیَ الَّتِی اِنْ اَعْطَیْتَنِیها لَمْ یَضُرَّنِی ما مَنَعْتَنِی، وَاِنْ مَنَعْتَنِیها لَمْ یَنْفَعْنِی ما اَعْطَیْتَنِی، اَسْئَلُکَ فَکاکَ رَقَبَتِی مِنَ النّارِ، لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ، لَکَ الْمُلْکُ وَ لَکَ الْحَمْدُ، وَ اَنْتَ عَلى کُلِّ شَیء قَدِیرٌ، یا رَبِّ یا رَبِّ.

امام قائم (عج) در شب جمعه، نیمه شعبان سال 255 هجری در زمان حکومت معتمد عباسی در سامرا متولد شد و هنگام شهادت پدر پنج ساله بود .تولد آن حضرت را جز عده ای خاص نمی دانستند و برای نوع مردم مخفی بود تا مبادا مورد گزند طاغوتیان غاصب و ستمگر زمان قرار گیرد .حکیمه خاتون عمه امام حسن عسکری (ع) می گوید : روز پنجشنبه نیمه شعبان به منزل برادرم رفتم هنگام مراجعت امام عسکری (ع ) فرمود :« امشب را نزد ما باش امشب فرزندی که خداوند زمین را به علم و ایمان و هدایت او زنده گرداند متولد می شود »[1] بالاخره ماندم ، صبح صادق حالت اضطراب در نرجس خاتون ( ع) پدید آمد او را در بر گرفتم امام( ع ) فرمود : سوره قدر را بر او بخوان مشغول خواندن سوره قدر شدم آن کودک در رحم مادر در خواندن سوره با من همراهی کرد . در این موقع پـرده ای بیـن من و آنها افـکنـده شد دیـگر نرجس را نمی دیـدم از آنـجا سراسیمه دور شـدم امام عـسکری (ع) فرمود : برگرد ، برگشتم در نرجس ( ع) نوری را مشاهده کردم که دیده ام را خیره کرد و امام زمان (ع) را دیدم رو به قبله به سجده افتاده سپس دستش را بلند کرد و می گفت : گواهی می دهم یه یکتایی خدا و اینکه جدم رسول خدا (ص) است و پدرم امیر مؤمنان ( ع) وصی رسول خدا است بعد یک یک امامان را شمرده تا به خود رسید .[2] او را به نزد پدر بردم امام عسکری (ع) تا او را دید به دست گرفت و پس از خواندن آیاتی از قرآن و انجیل و تورات و زبور این آیه تلاوت فرمود : « بِسمِ اللهِ الرّحمن الرّحیم ، اراده ما بر این قرار گرفته است که به مستضعفین نعمت بخشیم و آنها را پیشوایان و وارثین روی زمین قرار دهیم حکومتشان را پا بر جا سازیم و به فرعون و هامان و لشکر یان آنها آنچه را بیم داشتند از این گروه نشان دهیم»[3].

نمونه کامل و گسترده مفهوم آیه مذکور ظهور حکومت حق و عدالت در تمام کرة زمین بوسیله امام قائم (عج) است . در دوران امامت ( عسکریین ) در میان حکام بنی عباس نگرانی عمیقی به وجود آمده بود ؛ این نگرانی مربوط به اخبار و احادیث فراوانی بود که توسط پیامبر( ص) و ائمه ( ع) بشارت به تولد فرزندی از امام حسن عسکری ( ع) می داد که بر هم زنندة اساس حکومتهای باطل و واژگون کننده تاج ها و تخت ها است و دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد . از این رو آن دو بزرگوار به ویژه امام حسن عسکری ( ع) سخت تحت نظر بوده و دستگاه خلافت تلاش می کرد تا از تولد چنین فرزندی جلوگیری کند2. به همین دلیل بود که دوران حمل و تولد امام مهدی (عج) از مردم پنهان داشته می شود . به گفته امام رضا ( ع) از ویژگیهای آن حضرت ولادت پنهانی است .« خَفیَّ الولادَة وَالمَنشَاء » . در بسیاری از احادیث نیز گفته شده است که مهدی (عج) شباهت هایی به حضرت ابراهیم و حضرت موسی ( ع) دارد3.پس از ولادت نیز جز اصحاب و یاران خاص امام عسکری (ع) کسی فرزندش مهدی (عج) را نمی دید آن هم به صورت پراکنده . نام حضرت ، ( محمّد) همان نام جدش رسول الله ( ص) است . تمامی مورخان و محدثان معقدند که پیامبر (ص) خود این نام را بر او نهاده بود .این همنامی بی دلیل نیست بلکه گویای این حقیقت است که همچنان که پیامبر (ص) با طلوع خود جهانیان را از گمراهی و جهل نجات داد دوازدهمین فرزندش نیز با ظهور خود بشریت را از تاریکی و ضلالت خواهد رهانید .القاب مشهور آن حضرت عبارتند از : مهدی ، قائم ، منتظر ،حجّت ،خلف صالح ، بقیة الله ، منصور، صاحب الامر ، ولی عصر ، صاحب الزمان و معروفترین آنها ( مهدی ) می باشد1. هر یک از القاب را وجه یا وجوهی است ؛ مثلا آن حضرت را ( مهدی « عج » می گویند . از آن جهت که هدایت به حق می کند و قائم می گویند چون قیام به حق می کند و منتظرش گویند چون مؤمنان در انتظار قدوم اویند و حجتش نامند از آنرو که حجت و گواه خدا بر خلق است .

در نگین انگشتر حضرت نیز همین لقب نقش شده به نقل کفعمی عبارت انگشتری حضرت این گونه است :« انا حجةُ اللهِ و خاصَّتُهُ» 2. محدثان و مورخان بر اساس روایات بسیاری که از پیامبر اکرم و امامان ( ع) رسیده شمایل و اوصاف حضرت مهدی (عج) در کتابهای خویش را اینگونه آورده اند که ؛ حضرت مهدی (عج) چهره اش جوان و گندم گون ، ابروانش هلالی و کشیده ، چشمانش سیاه و درشت ، شانه اش پهن دندانهایش برّاق و گشاده ، بینی اش کشیده و زیبا ، پیشانی اش بلند و تا بنده ، استخوان بندیش استوار ، دستان و انگشتانش درشت ، گونه هایش کم گوشت و اندکی متمایل به زردی- که از شب زنده داری عارض شده – به گونه راستش خالی مشکین ، عضلاتش پیچیده و محکم ، موی سرش بر لاله گوشش ریخته3.اندامش متناسب و زیبا ، هیئتش خوش منظر و رباینده و در میان شانه اش اثری است چون اثر نبوت و از خصوصیات آن حضرت این است که او فرزند پیامبر و از اولاد بانوی گرامی اسلام حضرت فاطمه الزهرا ( س) و نهمین پیشوا از نسل امام حسین (ع) و خاتم اوصیاء و منجی نهایی و قائد جهانی است .

وی دارای دو غیبت است که یکی کوتاه مدت و دیگری بلند مدت است .او جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد ؛ پس از آنکه از ظلم و جور پر شده باشد1.این است مهدی (عج) با این مشخصات و با این ویژگی ها و ده ها نشانه و علامت دیگر ، که پیش از ظهور و مقارن با ظهور و پس از ظهور مهدی (عج) محقق می شود . اینهاست واقعیت این امر و مهدی (عج) این امام معین و منصوص است دیگر هر چه بگویند و هر کس را پیش اندازند یاوه است و قبولِ آن حماقت . مهدی (عج) اکنون غایب است . او خلیفه حق و ولی مطلق است .

او خاتم اولیاء و اوصیاء ، منجی نهایی ، قائد جهانی انقلابی اکبر ، و مصلح اعظم است . چون درآید به کعبه تکیه کند و پرچم پیامبر (ص) را در دست گیرد و دین خدا را زنده سازد و احکام خدا را در سراسر گیتی جاری کند . او با شمشیر در آید و زمین پر شده از جور و بیداد را پر از مهربانی و داد گرداند2.

او اهل قیام و جهاد ، عبادت و تهجد ، خشوع و خضوع ، زهد و ساده زیستی ، صبر و بردباری ، عدالت و احسان و … است او سر آمد همگان در علم و دانش ، و سراپا عدل و برکت و پاکی است3.دوره های زندگی حضرت را می توان به سه دوره « اختفا ، غیبت صغری و غیبت کبری » تقسیم کرد . عصر ظهور و بعد از ظهور نیز می تواند از دوره های زندگـی امام (عج) محسوب شود . دورة اختفا از هنگام تولد حضرت (255) تا رحلت امام عسکری (ع) (260) است . در مدت این پنج سال حضرت در دوران پدر بزرگوار خود زندگی می کرد . اما م عسکری (ع) در آن دوره دو وظیفه اساسی و حساس را عهده دار بود ؛ یکی حفظ فرزندش از گزند خلفای عباسی و دیگر اثبات وجود او و اعلام امامتش به عنوان امام دوازدهم و آن حضرت از عهدة هر دو به بهترین شکل بر آمد ؛ هم فرزندش را حفظ کرد و هم در فرصتهای مناسب به یاران و دوستان خود او را معرفی نمود . اما به خاطر اختناق شدید عباسیان تنها تعداد اندکی از یاران صدیق امام عسکری (ع) مانند ابوهاشم احمدبن اسحاق و حکیمه و خدیجه عمه های امام یازدهم (ع) از ولایت آن حضرت آگاه بودند[4].« معاویه بن حکیم » و«محمّد بن ایوب نوح» و« محمّد بن عثمان عمری» نقل می کنند چهل تن از شیعیان نزد امام عسکری (ع) گرد آمدیم .

آن حضرت فرزندش را به ما نشان داد و فرمود : « این امام شما پس از من و جانشین من است از او پیروی کنید و از گرد او پراکنده نگردید که هلاک می شوید و دینتان تباه می گردد . این را هم بدانید که پس از امروز او را نخواهید دید[5].» امام عسکری (ع) تصمیم گرفت تا برای حفظ جان فرزندش او را به جای مطمئن تری بفرستد . مدارک تاریخی حکایت از آن دارد که امام نخست فرزند خود را در سامرا و سپس در مدینه پنهان نمود . امام دوازدهم (عج) در مدینه تحت سرپرستی مادر بزرگ پدری خود زندگی می کرد[6]. بنا به نقل صدوق امام عسکری (ع) چهل روز پس از تولد فرزندش او را به مکان نامعلومی فرستاد و آنگاه به مادرش باز گردانده شد .[7]بنا به روایت مسعودی ، امام عسکری (ع) درسال (259 هجری) از حدیث مادر خود درخواست کرد تا به حج مشرف شود . از آن پس حدیث و نواده اش تحت حفاظت احمد بن مطهر یار صمیمی و نزدیک امام عسکری (ع) به مکه رفتند . به نظر می رسد آنان پس از برگزاری مناسک حج به مدینه عزیمت کرده باشند و آنجا را محل إختفای امام دوازدهم (عج) قرار داده باشند .

[7]- محمّد ، شیخ صدوق ، ص 429 .

نوشته شده توسط : فاطیما http://psy133.persianblog.ir/ روانشناسی ـمشاوره خانواده

مشاور تالار همدردی(psy133)

اللهُ اَکْبَرُ کَبِیراً، وَالْحَمْدُ للهِ کَثِیراً، وَسُبْحانَ اللهِ بُکْرَةً وَاَصِیلا، وَالْحَمْدُ للهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ، الْماجِدِ الاَحَدِ، الْمُتَفَضِّلِ المَّنّانِ، اَلمُتَطَوِّلِ الْحَنَّانِ، الَّذِی مَنَّ بِطَوْلِهِ، وَسَهَّلَ زِیارَةَ ساداتِی بِاِحْسانِهِ وَلَمْ یَجْعَلْنِی عَنْ زِیارَتِهِمْ مَمْنُوعاً، بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَح